Το σωματείο της ένωσης λογιστών Λάρισας εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια και την αλληλεγγύη του στις οικογένειες των θυμάτων και εύχεται ταχεία ανάρρωση στους τραυματίες.
Στον απόηχο αυτού του δραματικού γεγονότος ο πόνος μέσα μας συνεχίζει να μεγαλώνει, τα ερωτήματα γιγαντώνονται ζητώντας απαντήσεις και η οργή αναδύεται σαν ένα ορμητικό κύμα που τίποτα δεν μπορεί να το ανακόψει.

Τα λόγια είναι φτωχά για να εκφράσουμε την ανείπωτη θλίψη γι’ αυτό το προδιαγεγραμμένο έγκλημα.

Το παλλαϊκό αίτημα είναι η απόδοση των ευθυνών στους πραγματικά υπαίτιους αυτής της δολοφονίας.

Όσο και αν θέλουν να συγκαλύψουν τις εγκληματικές τους ευθύνες πίσω από το «ανθρώπινο λάθος» που είπε ο Πρωθυπουργός, η ρίζα του προβλήματος ξεκινάει από πολύ πιο βαθιά.
Οι ευθύνες βαραίνουν το αστικό κράτος, καθώς οι μηχανισμοί του και η λειτουργία του πάντα βρίσκονται σε σύμπνοια με τα συμφέροντα του κεφαλαίου και την αναζήτηση νέων τρόπο κερδοσκοπίας στην πλάτη του λαού.

Εξαιτίας αυτού, παρότι το σιδηροδρομικό δίκτυο ανήκει στο ελληνικό κράτος δεν έχει προβεί στις απαραίτητες αναβαθμίσεις (τεχνολογικά και υλικά) προκειμένου να επενδύσει στην ασφάλεια και στη ποιότητα των μεταφορών.
Οι ευθύνες βρίσκονται στους διαχειριστές της κρατικής εξουσίας (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ,ΝΔ) οι οποίοι όλα τα χρόνια συνέβαλλαν στην υποβάθμιση του σιδηρόδρομου, η οποία οδήγησε στην απαξία και τελικά στην ιδιωτικοποίηση του.

Παρ' όλες τις προειδοποιήσεις των εργαζομένων και των αγώνων που έδωσαν όλα αυτά τα χρόνια προκειμένου να λειτουργεί με ασφάλεια ο σιδηρόδρομος και να μην εξαρτάται απλά από τον ανθρώπινο παράγοντα, οι κυβερνήσεις κώφευαν και υπονόμευαν τα αιτήματα τους.

Οι εργαζόμενοι καθ’ όλη την διάρκεια αυτής της συστηματικής υποβάθμισης του σιδηρόδρομου άσκησαν με κάθε μέσο πιέσεις ώστε να αναδείξουν το μεγάλο ζήτημα της ασφαλούς μετακίνησης και της σημασίας του δημόσιου χαρακτήρα του οργανισμού.

Είχαν όμως να αντιμετωπίσουν όλες αυτές τις αντιδραστικές φωνές των «Μένουμε Ευρώπη» οι οποίοι σε κάθε ευκαιρία κατακεραύνωναν τους συνδικαλιστές και τα όργανα του εργατικού κινήματος και μιλούσαν για το βάρος του δημοσίου.

Η σκληρότητα της σύγχρονης εποχής έδειξε πως όλα αυτά τα επιχειρήματα του νεοφιλελεύθερου μοντέλου για μικρότερο κράτος ο λαό μας τα πληρώνει με την ίδια του την ζωή είτε σε τρομερά δυστυχήματα, είτε στα εγκαταλελειμμένα νοσοκομεία, είτε στις πυρκαγιές.
Ακόμα και σήμερα σε ένα κόσμο με απίστευτες τεχνολογικές δυνατότητες, που η εξέλιξη των μέσων μεταφοράς μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια των επιβατών, στο όνομα του κέρδους και της «ορθολογικής» διαχείρισης η ανθρώπινη ζωή έρχεται δεύτερη.

Η εμπορευματοποίηση και η λειτουργία με κριτήριο το κέδρος οδηγούν στο να θεωρείται η προστασία της ζωής ως «επένδυση που δεν βγάζει τα λεφτά της». Κυβερνήσεις, εργοδότες και οι αυλικοί τους προσπαθούν κάθε φορά να πείσουν ότι φταίει το «ανθρώπινο λάθος» και η κακοδιαχείριση των εκάστοτε προηγούμενων.

Η αλήθεια είναι όμως ότι η κύρια ευθύνη βρίσκεται στην πολιτική της Ε.Ε. για την «απελευθέρωση» των σιδηροδρόμων, σε όλες ανεξαιρέτως τις κυβερνήσεις των τελευταίων 30 χρόνων, στην Hellenic Train και τον ΟΣΕ που τώρα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα και κάνουν πως δεν ξέρουν τίποτα για το έγκλημα.

Αυτό το έγκλημα δεν πρέπει να αφεθεί ατιμώρητο ούτε να συγκαλυφθεί.

Οφείλουμε ως εργατικό κίνημα να αποτελέσουμε δυναμικό καταλύτη ώστε να δρομολογηθούν εξελίξεις που θα αποδώσουν τις πραγματικές ευθύνες στους υπαίτιους αυτής της εγκληματικής τραγωδίας.

Οφείλουμε να ανοίξουμε τον διάλογο και να αναδείξουμε πως δεν μας σκοτώνει ο εκάστοτε «σταθμάρχης», αλλά η πολιτική που ακολουθούν και θέτει σαν μοναδική προτεραιότητα την διασφάλιση των συμφερόντων του κεφαλαίου με κάθε κόστος.

Πρέπει να ενώσουμε τις φωνές με τους συναδέλφους του ΟΣΕ που τόσα χρόνια έβαζαν πλάτη για την ασφαλή μεταφορά του λαού και να απαιτήσουμε την επαναφορά του δημόσιου χαρακτήρα του σιδηροδρόμου , οποίος να εξοπλιστεί με σύγχρονα τεχνολογικά μέσα και συρμούς που να εγγυώνται την ασφάλεια επιβατών και εργαζομένων.

Ο ΟΣΕ να επιστρέψει σε κρατικό έλεγχο με ενοποίηση των εταιρειών(ΟΣΕ,ΤΡΑΙΝΟΣΕ,ΕΡΓΟΣΕ, ΓΕΩΣΕ) και να εξασφαλιστεί η αναγκαία δημόσια δαπάνη για να γίνει ο σιδηρόδρομος ξανά ένα έμπιστο και σύγχρονο τεχνολογικά μεταφορικό μέσο.

Να διασφαλίσουμε την ηθική αποκατάσταση των οικογενειών των θυμάτων και των τραυματιών με την καταβολή των αποζημιώσεων και την καταδίκη της εταιρείας και παντός υπευθύνου από το ελληνικό κράτος.
Σε αυτήν την κατεύθυνση καλούμε τους συναδέλφους μας να συμμετέχουν στο απεργιακό κάλεσμα του εργατικού κέντρου Λάρισας, ώστε να μην αποτελεί και αυτή η τραγωδία άλλη μία «εθνική επέτειος μνήμης».

Ο λαός και το εργατικό κίνημα με την πάλη του να εγγυηθεί την ασφάλεια και τον εκσυγχρονισμό του ΟΣΕ, την επαναφορά του δημόσιου χαρακτήρα του οργανισμού. Δεν περιμένουμε τίποτα από κανένα, η πολιτική τους είναι αυτό που σκοτώνει τα παιδιά μας και αυτό πρέπει να αμφισβητήσουμε, για να μην γινόμαστε συνεχώς μάρτυρες σε αυτό το αδηφάγο κυνήγι κέρδους.

Η 8η Μάρτη, μέρα σύμβολο του αγώνα για την εργαζόμενη γυναίκα, φέτος θα τιμηθεί με τη συμμετοχή μας στην Πανεργατική απεργία!

Όλοι εμείς που θα μπορούσαμε να βρισκόμαστε στο τρένο, είναι η ώρα να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας.

Με τον αγώνα μας και τις διεκδικήσεις μας να προστατεύσουμε και να εξασφαλίσουμε τη ζωή μας, τη ζωή των παιδιών μας, των οικογενειών μας.
 

Απαιτούμε:

-   Την πλήρη αποζημίωση των οικογενειών των νεκρών και των τραυματιών.
·   Την επαναλειτουργία του σιδηροδρομικού δικτύου μόνο με ασφάλεια αυτοματοποιημένα συστήματα, επαρκές προσωπικό και φτηνό εισιτήριο.
·   Την ενοποίηση και κρατικοποίηση των σιδηροδρόμων με κοινωνικό, δημοκρατικό και εργατικό έλεγχο.

Ο έλεγχος της κοινωνίας και των εργαζομένων μέσα από τις προειδοποιήσεις των συνδικάτων έχει αναδειχθεί έμπρακτα ως καθοριστικός παράγοντας για την ασφάλεια. 
·   Καμία συγκάλυψη το έγκλημα που συντελέστηκε στα Τέμπη. Να αποδοθούν οι πραγματικές ευθύνες και να τιμωρηθούν οι πραγματικοί υπεύθυνοι.
·  Απαιτούμε σύγχρονες, ασφαλείς, φτηνές μεταφορές σε όλα τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς κόντρα στην πολιτική που βάζει την ασφάλεια των επιβατών και τα δικαιώματα των εργαζομένων στο ζύγι του κόστους και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων
·   Κάλυψη όλων των θέσεων εργασίας στις μαζικές μεταφορές με σταθερή δουλειά και σύγχρονα δικαιώματα
·   Άμεσα μέτρα για το εκσυγχρονισμό των υποδομών, των μέσων και των συστημάτων ασφαλείας στις μεταφορές
·   Άμεσα μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας σε όλους τους χώρους δουλειάς

 

Παράλληλα συνεχίζουμε τον αγώνα μας για υπογραφή ΣΣΕ στον κλάδο μας που να εξασφαλίζει μέτρα υγιεινής-ασφάλειας στους χώρους εργασίας, αυξήσεις στους μισθούς, 7ωρο-5ημερο-35ωρο.


ΑΥΤΟΙ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΚΕΡΔΗ ΚΑΙ ΖΗΜΙΕΣ ΕΜΕΙΣ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΖΩΕΣ
ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ 8/3 ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ ΣΤΙΣ 12:00

ΕΝΩΣΗ ΛΟΓΙΣΤΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ